การประยุกต์ใช้ไฟเบอร์กลาสในอุตสาหกรรมยานยนต์

ไฟเบอร์กลาส วัสดุที่เป็นเอกลักษณ์นี้ให้อัตราส่วนความแข็งแรงต่อน้ำหนักที่เหมาะสมสำหรับภาคขนส่ง พร้อมเพิ่มความทนทานต่อสารกัดกร่อนจำนวนมากภายในไม่กี่ปีหลังจากค้นพบสิ่งนี้ การผลิตเรือที่ประกอบด้วยไฟเบอร์กลาสและลำตัวเครื่องบินโพลีเมอร์เสริมแรงสำหรับใช้ในเชิงพาณิชย์ก็ได้เริ่มต้นขึ้น

หลังจากผ่านไปเกือบหนึ่งศตวรรษ ผลิตภัณฑ์ที่ทำจากไฟเบอร์กลาสได้ดำเนินการค้นหาการใช้นวัตกรรมในภาคการขนส่งแม่พิมพ์ที่ใช้ในยานยนต์ โครงสร้างรองรับ และกลไกป้องกันการกัดกร่อนมักผลิตจากวัสดุผสมไฟเบอร์กลาส

แม้ว่าอะลูมิเนียมและเหล็กจะยังคงเป็นวัสดุหลักสำหรับอุตสาหกรรมยานยนต์ แต่ปัจจุบันผลิตภัณฑ์ไฟเบอร์กลาสถูกนำมาใช้ในการผลิตโครงสร้างส่วนบนของรถยนต์ส่วนประกอบเชิงกลและแชสซีของรถยนต์เพื่อการพาณิชย์นั้นปกติแล้วผลิตขึ้นโดยใช้โลหะที่มีความแข็งแรงสูง ในขณะที่ตัวถังมักประกอบด้วยวัสดุหลายชนิด เพื่อให้น้ำหนักของรถลดลงโดยไม่ต้องลดทอนความสมบูรณ์ทางกายภาพ

เป็นเวลาหลายทศวรรษมาแล้วที่แม่พิมพ์ยานยนต์ผลิตขึ้นจากผลิตภัณฑ์ไฟเบอร์กลาสให้โซลูชันน้ำหนักเบาและต้นทุนต่ำสำหรับความต้องการของอุตสาหกรรมที่เพิ่มขึ้นโพลิเมอร์คาร์บอนไฟเบอร์และไฟเบอร์กลาสมักใช้สำหรับแผงด้านหน้า ส่วนท้าย และแผงประตูของรถยนต์เพื่อการพาณิชย์ทำให้ทนทานต่อแรงกระแทกได้ดีและมีความต้านทานสูงต่อองค์ประกอบที่มีสภาพดินฟ้าอากาศ การเสริมโครงสร้างและระบบที่ใช้สำหรับป้องกันการชนกำลังค่อยๆ ผลิตขึ้นโดยใช้วัสดุโพลิเมอร์เสริมความแข็งแรง

การใช้ผลิตภัณฑ์ไฟเบอร์กลาสอย่างสร้างสรรค์นี้ได้ปรับปรุงขอบเขตเชิงกลสำหรับวัสดุคอมโพสิตในอุตสาหกรรมยานยนต์วิศวกรได้เพิ่มส่วนประกอบแบบเดิมด้วยไฟเบอร์กลาสเพื่อเพิ่มขีดความสามารถทางกล ในขณะที่การจัดเรียงวัสดุใหม่เป็นทางเลือกแทนชิ้นส่วนเหล็กและอะลูมิเนียมที่ซับซ้อนเพลาขับที่เป็นไวนิลเอสเตอร์เสริมแรงด้วยคาร์บอนไฟเบอร์ผลิตขึ้นโดยใช้ไม้ค้ำยันแบบหมุนเพียงอันเดียวสิ่งนี้ช่วยปรับปรุงประสิทธิภาพและประสิทธิผลของรถยนต์เพื่อการพาณิชย์สมรรถนะสูงโครงสร้างใหม่นี้เบากว่าเพลาขับเหล็กสองชิ้นทั่วไปถึง 60% ทำให้น้ำหนักของรถลดลงประมาณ 20 ปอนด์

เพลาขับใหม่นี้ช่วยลดเสียงรบกวน การสั่นสะเทือน และความแข็งกระด้างที่ผู้ซื้อมักพบภายในห้องโดยสารของรถยนต์เนื่องจากเสียงจากถนนและความปั่นป่วนทางกลนอกจากนี้ยังลดค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้องกับการผลิตชิ้นส่วนและการบำรุงรักษาโดยการลดจำนวนชิ้นส่วนที่สำคัญที่จำเป็นสำหรับการประกอบ